Pier Pander Museum

Pier Pander, zoon van een Friese schipper, groeide uit tot een van de beroemdste Nederlandse kunstenaars van zijn tijd. Hij leeft en werkt het grootste deel van zijn leven in Rome, maar komt zomers naar Nederland om zijn familie en vrienden te bezoeken en opdrachten uit te werken. Men spreekt liefkozend van ‘onze Pier in Rome’.

Pier Pander wordt op 20 juni 1864 op het scheepje van zijn ouders in Drachten geboren. Al op jonge leeftijd blijkt hij talent te hebben voor boetseren en het maken van houtsnijwerkjes. Met de hulp van weldoeners kan Pier naar school in Amsterdam en later verder studeren aan de kunstacademie in Parijs. Op 21-jarige leeftijd wint hij de prestigieuze Prix de Rome voor de beeldhouwkunst. Een ernstige ziekte maakt hem aan het begin van zijn carrière invalide. Ondanks zijn ziekte wordt hij een succesvol beeldhouwer. Pander krijgt veel opdrachten voor het maken van portretten, onder meer van leden van het koninklijk huis. Het portret van koningin Wilhelmina op de gulden is van zijn hand.

In 1919 sterft Pier Pander aan de gevolgen van tuberculose. Na zijn dood laat hij zijn ateliercollectie na aan de gemeente Leeuwarden. In 1924 wordt zijn levenswerk, een beeldengroep van vijf grote marmeren beelden in een tempel, geopend in de Prinsentuin. Het staat symbool voor Panders persoonlijke visie op kunst. In 1954 wordt, ook in de Prinsentuin, het Pier Pander Museum gerealiseerd. Het eerste museum in Nederland dat aan één kunstenaar gewijd is.