Dolhuys: Museum van de Geest, mijn ervaring
Van de week ben ik bij ''Het Museum van de Geest'' in Haarlem geweest. In het museum staat het wonder van de geest centraal. Op een interactieve manier leer je meer over je eigen geest, maar ook over de geest van een ander. In dit blog lees je hoe ik het museum heb ervaren. is het museum wel je tijd en geld waard?
Waar het begon
Het Museum van de Geest ‘’Dolhuys’’ is gevestigd in het vroegere Pest-, Dol-, en Leprozenhuis van de stad Haarlem. Het pand heeft een hele lange tijd, wel 700 jaar lang onderdak geboden aan mensen die ‘anders’ zijn, alcoholisten, hoeren met syfilis, dementerende ouderen, zwervers en mensen in crisis. Vroeger was het gebouw aan de ene kant een voorbeeld van het ideaal van naastenliefde en de zorg voor zwakkeren die hulp nodig hebben. En aan de andere kant staat het voor het opsluiten en isoleren van mensen die er niet bij horen en die de sociale orde verstoren.
Het museum heeft daarom als doel het in beeld brengen van verschillende soorten mensen en stereotypes. Het museum wil zo een bijdrage leveren aan erkenning, waardering en begrip. Vooral voor mensen in Nederland die afwijken van ‘normaal’ gedrag.
Het Museum
Het museum is gevestigd in een oud pand, ''Het Dolhuys'' wat heel erg is vernieuwd van binnen. Het museum is makkelijk bereikbaar zowel voor openbaar vervoer als met de auto. Met de auto is het niet meer dan 10 minuten lopen. Ik zelf stond geparkeerd in een garage waar je moest betalen. Als je naar binnen gaat in het museum krijg je een koptelefoon met een kleine tablet en kun je zelf kiezen welke route je wilt nemen. Je hebt een lange route, een korte route, een route waarin je alleen de kunst te zijn krijgt en een route voor kinderen. Aan het einde heb je ook tentoonstellingen maar die heb ik helaas niet kunnen zien want die waren het tijdstip dat ik er was niet geopend.
Digitale Gids
Met een digitale gids word je op pad gestuurd en hoor je de oude muren spreken. Je krijgt allemaal verhalen te horen over je eigen geest, maar ook ontmoet je wetenschappers, filosofen, eigen denkers, rappers, kunstenaars en mensen die in de zorg hebben gewerkt. Je hoort ook verhalen over het oude gebouw en hoe dit er vroeger aan toe ging en waar de ruimtes vroeger voor werden gebruikt. Je krijgt ook kunstwerken te zien en materialen van vroeger.
Het leuke is dat je niet alleen hoeft te luisteren, maar dat er ook vragen aan je worden gesteld. Vragen zoals: ‘Hoe Empathisch ben je?’ en ‘ Wat voor persoonlijkheid heb je?’ Er zijn ook veel zelftesten doen om te kijken wat voor persoon jij bent. Ben je introvert of extravert? Ben jij iemand die zich goed kan concentreren? En zo zijn er nog veel meer vragen en zelftesten.
Tijdens de route krijg je ook inzicht in de manier waarop je oordeelt, want mensen hebben vaak de drang om elkaar in hokjes te stoppen. Hoe nieuwsgierig zijn we eigenlijk naar de ander?
Conclusie
Na het einde van mijn bezoek aan het museum was ik best wel tevreden. Het museum is goed toegankelijk en is makkelijk te vinden. Het gebouw is van binnen erg verzorgd en heeft ook een leuk restaurantje. De verhalen die worden verteld zijn heel interessant en ook leuk voor kinderen. Er wordt veel gebruik gemaakt van materiaal en plaatjes en dat is fijn want dan heb je een beter beeld bij een verhaal. Ondanks dat je zelftesten kunt doen en vragen krijgt moet je wel veel luisteren, maar dit hoort er wel een beetje bij. De prijzen vind ik wel redelijk duur. Al met al is een bezoekje aan het Museum Het Dolhuys het zeker waard.
